Nie kocham franka... - SPON Pomorza i Kujaw

10 lutego 2013

Dawno, dawno temu…… kredyty w EUR były hitem. Było to przed 2004 rokiem, gdy szykowaliśmy się na wejście do UE. Nie oznaczało to wprawdzie cudu, ale wskazywało iż stajemy się coraz bardziej wiarygodni na rynkach światowych. Konsumenci coraz bardziej ryzykownie zadłużali się wówczas w tej walucie, nie bacząc na ryzyka, które mogą później wystąpić. A wystąpiły. Prawie dokładnie takie same. Wartości nieruchomości wzrosły, ale i wzrosły również zobowiązania z tytułu wartości kredytów. Nominał wyznaczył nowe cele, sprzedać czy dalej się mierzyć z EUR.

Dziś mierzą się Konsumenci z podobnym problemem. Do 2008 roku trwał szalony pęd do własnego M. Możliwość uzyskania kredytu prawie przez każdego spowodowała boom…..cenowy. Wielką Pardubicką tym razem wygrał FRANEK. Hipoteczny sukces w wyjściach odniósł nowy rozgrywający, który tak naprawdę zawsze był w ofercie banków, ale nie było nań tak przychylnego oka. I na nic niedawna nauczka od EUR. Franek był/jest atrakcyjny: bo modny, bo trendy, bo tani, bo niskie oprocentowanie itd.

Wykres Kurs CHF w odniesieniu do EUR (na pierwszy dzień notowań każdego roku)

Źródło: NBP; Archiwum kursów średnich – tabela A; http://www.nbp.pl/home.aspx?c=/ascx/archa.ascx

Walutowy wykres – to informacja, że ogólna tendencja wartości Franka powoli, ale stale rośnie.

A jak już FRANKA nie chcę, jak już go nie kocham?

Choroba, zmiana stanu rodziny czy inne losowe zawirowania, czasem zmuszają do podjęcia działań. Dylemat rodzin, gdzie więzy ekonomiczne są przewartościowane. Co zrobić gdy FRANEK nas trzyma za kieszeń? Gdy nasza inwestycja przerosła możliwość naszej straty, bo kredyt jest większy od jej aktualnej wartości starajmy się przeczekać.

Gdy czas nagli nie czekajmy. Im szybciej, nawet ze stratą, tym mniejszą stratę poniesiemy. Wymuszona sprzedaż może nas kosztować znacznie więcej.

Henryka Wilczyńska
Wiceprezes SPONPK

Fagora.pl – luty 2013

Nie kocham franka…