Świadectwa charakterystyki energetycznej.

Kupując lodówkę czy pralkę sprawdzamy, jaka jest jej klasa energetyczna – krótko mówiąc czy koszt użytkowania będzie wysoki a związane z tym rachunki za prąd większe.

 

Taka sama sytuacja jest ze zużyciem energii w domach – im starsze urządzenia i instalacje np. grzewcze oraz technologia jego budowy np. czy jest ocieplony czy nie powodują większe nakłady energii, aby ogrzać dom.

Od 1 stycznia 2009 roku powstał obowiązek sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej dla budynku oddawanego do użytku oraz dla budynku, lokalu mieszkalnego lub części takiego budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową, podlegającemu zbyciu lub wynajmowi, oraz dla budynku, w którym w wyniku przebudowy lub remontu uległa zmianie charakterystyka energetyczna budynku. Obowiązek ten wynika z prawa europejskiego zapisanego w dyrektywie 2002/91/WE. W polskim prawie został on wprowadzony poprzez nowelizację ustawy Prawo Budowlane. Świadectwo ważne jest przez okres 10-u lat, chyba że nastąpiła zmiana charakterystyki budynku w wyniku przebudowy lub remontu.

 

Świadectwo charakterystyki energetycznej jest dokumentem, który określa wielkość zapotrzebowania na energię niezbędną do zaspokojenia potrzeb związanych z użytkowaniem budynku lub lokalu, czyli energii na potrzeby ogrzewania, przygotowania ciepłej wody, wentylacji i klimatyzacji, a w przypadku budynków użyteczności publicznej również oświetlenia. Świadectwo to ma na celu promowanie budowy budynków energooszczędnych a dla istniejących dążenia do obniżenia jego energochłonności. Najbardziej widocznym w świadectwie jest wskaźnik EP, czyli wskaźnik zapotrzebowania na nieodnawialną energię pierwotną. Z uwagi na standardowe warunki brzegowe potrzebne do określenia tego wskaźnika (standardowe temperatury, dane klimatyczne, rodzaj paliwa wykorzystywany do wytworzenia energii na ogrzewanie i przygotowanie ciepłej wody użytkowej) z wartości tej nie można wnioskować o rzeczywistym zużyciu energii. Dla przeciętnego użytkownika ważny jest wskaźnik EK (energii końcowej). W praktyce EK określa ilość energii potrzebnej każdego roku do ogrzania, wentylacji, przygotowania ciepłej wody użytkowej, a w budynkach z klimatyzacją do chłodzenia.

 

Obecnie za brak tego dokumentu przy zbyciu lub wynajęciu nieruchomości lub lokalu na rynku wtórnym nie ma żadnych sankcji prawnych. Jednak ma to się zmienić dzięki nowelizacji dyrektywy przygotowywanej przez Komisję Europejską. Jednak, jeżeli świadectwo charakterystyki energetycznej zawiera nieprawdziwe informacje o wielkości energii wtedy jest wadą fizyczną rzeczy w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego (o rękojmi za wady).

 

Świadectwo charakterystyki energetycznej budynku może sporządzać osoba, która została wpisana do rejestru (Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej prowadzi rejestr osób, które złożyły z wynikiem pozytywnym egzamin, lub ukończyły studia podyplomowe). Rejestr prowadzony jest w formie elektronicznej i jest dostępny stronie Ministerstwa Infrastruktury. Świadectwa te mogą być sporządzane również przez (do rejestru nie są wpisywane osoby) posiadające uprawnienia do sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej z mocy ustawy tj. osoby posiadające uprawnienia budowlane do projektowania w specjalności architektonicznej, konstrukcyjno-budowlanej lub instalacyjnej. Osoby te posługują się posiadanymi uprawnieniami budowlanymi przy sporządzaniu świadectw charakterystyki energetycznej.

 

Należy jednak pamiętać, że zgodnie z art. 4a ustawy Prawo budowlane świadectwo nie może być sporządzone przez „właściciela budynku, lokalu lub będącej nieruchomością części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową oraz osobę, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu”.

 

Osoba sporządzająca świadectwo charakterystyki energetycznej budynku, lokalu mieszkalnego lub części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową obowiązana jest:

Kiedy świadectwa nie wykonujemy (przepisów nie stosuje się do budynków):

 

W związku z tym, że świadectwa są obowiązkowe a jedynie na rynku wtórnym za ich brak nie przewidziano żadnych sankcji może warto w zawieranych umowach dodatkowo wpisywać np. „Sprzedający (Wynajmujący) oświadczył, że nie dysponuje świadectwem charakterystyki energetycznej nieruchomości (lokalu) będącego przedmiotem niniejszej umowy, zgodnie z art. 5 ust 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (Dz.U. z 2006 r. Nr 156 poz. 1118 ze zm.), co Kupujący (Najemca) akceptuje.